some ppl are gay,get over it!
i really hope i wouldn't say this again. wont be the same again.no,no,no.. baru baca pasal asiah wife of firaun ketika dia dihukum kerana percaya pada Allah.di saat dia hanya seorg dan berdoa dengan sepenuh hati, dan tahu dia hanya ada Allah. sehinggakan saya bertanya kenapa kita diceritakan dengan cerita ttgnya. pasti ada sesuatu yang Allah mahu kita belajar darinya. dan hari ini dan banyak hari2 lain adalah satu refleksi dari cerita sebenarnya. di mana kadang-kadang anda rasa diri anda hanya ada Allah...
sebenarnya saya begitu sedih dgn apa yang berlaku hari ini.maybe saya sakit so x dpt fikir dengan rasionalnya. saya kecewa kerana setelah sy bertanya dan mmeberi peluang dengan sebesar-besar peluang masih lagi orang mahu berselindung dan menipu saya. sakitnya hati saya hanya tuhan yang tahu.kenapa masih mahu menipu saya,kenapa depan saya cakap lain,belakang saya cakap lain, kenapa? takut nanti saya marah? kenapa takut saya terasa?hey,hey,hey... malas sy nak layan perkara macam itu. if x nak ckp,sila jangan bercakap dengan saya.usah menanam tebu dipinggir bibir. x perlu utk sukakan hati semua pihak sebab tak semua punya prinsip yang sama.sila,sila,sila berterus terang.dan bila seseorg dah berckp apa yang dia mahu, sila faham<- ini saya cakap kat diri sendiri. kawan saya kata hati berdarah, mungkin saya sudah hati bernanah...dijangkiti virus2 sedih,kecewa yang datang saban hari.malas saya ingin bicarakan lagi,namun, saya harus menulis juga untuk melepaskan apa yang saya rasa dan menulis sebagai record untuk perkara ini tidak berlaku lagi. bila saya tgk balik tulisan2 sy yang lepas, sy sedar betapa banyak perkara yang saya telah lalui dan sepatutnya amik pengajaran tetapi masih berlaku lagi.sy membayangkan lagi 3 bulan, sy sudah berada di malaysia. masih belum tahu apakah yang akan saya lakukan ketika waktu itu.
satu ketika, saya merasakan satu perasaan yang indah. blissful feel. something yg sgt indah-ketika mana hanya ada saya dan Allah. tiada yang lain,tiada sesiapa.tiada sesiapa yang boleh mengganggu jiwa saya. nikmat setiap malam bila sujud kepadaNya.tiada sesiapa yang boleh mengganggu saya waktu itu. indah dan tenang. buat beberapa waktu ini, saya mahu bersendirian dalam erti kata, sy mahu menentukan ke arah dan apa yang saya nak buat.bukan atas arahan,ajakan,pujukan mahupun atas sebab orang lain.mahu menentukan arah tuju sampan saya sendiri.maka, jangan ganggu saya lagi.
saya pulang lewat setiap malam kerana menyiapkan assigment sy.komputer sy masuk virus,so,lembap sangat-xleh nak buat kerja. dan apa yang sy dpt lihat setiap malam? saya melihat og ramai beratur utk masuk union-may be for top banana, school nite etc. sy melihat mereka-adakah mereka betul2 happy? adakah apa yang mereka buat ini beri mereka kepuasan? sy pernah berkesempatan merasai duduk 5 minit di dalam one of the event yang saya sangka ada pertunjukan band.rupa2nya saya salah sangka. it's like one of the 'nite' kat cni.org menari2 dan mendengar lagu yang membingitkan kepala.melihat orang separuh mabuk menari2 hingga lupa diri sendiri. adakah mereka benar2 gembira? saya berfikir2 lagi, saya ini yang pulang lewat saban malam ,menyiapkan assignment-> adakah ini hidup yang saya mahu?entahlah, kdg2 sy bukan mahu ia jadi sebegitu, sy juga mahu jadi seperti kwn2 sy di tempat lain, yg membicarakan ttg islam,iman dan ihsan setiap hari.memikirkan future of islam, memperkatakan tanggungjwb kita,berbincang masalah kawasan dengan satu prinsip yang sama-dan perkara ini takkan pernah berlaku di warwick. kenapa? entahlah kenapa, sebab saya yang x mahu. jiwa sy bukan di sini lagi. dan sy melihat org lain yang sama duduk di library-mereka berusaha bersungguh-sungguh. untuk apa? untuk dapat first class? lepas itu apa? dpt job yang hebat? lepas itu apa? dapat naik pangkat, duit banyak, dan lepas itu apa? lepas itu apa? kenapa nak fikir sangat lepas itu apa? just live life as it is. tak boleh ke? saya berjalan2 lagi,ternampak poster 'some people are gay, get over it!'. apa yang mereka perjuangkan ini? ye, sy accept some people are gay, so what? semua org mencari recognition sebenarnya. sy pula? no, sy x mahu sesiapa mengenali sy, cukuplah jika boleh sy terkenal di kalangan ahli langit bukan ahli bumi.sy x mahu sesiapa pun mnegenali sy-seriuosly it better dat way. kalaulah ade invisible cloth,sy akan pakai evryday.
apa yang saya bebelkan ini? entahlah, sy baru siap assignment.fikiran masih bercelaru.masih pening dan rasa nak muntah. sy habiskan satu tub haagen dazs lagi hari ini. dan fish finger n roti. betapa tak sihatnye diet.
owh ya semalam kawan say cerita pasal world hunger. hurm...mase tgh makan, dia kate kita patut bersyukur coz dpt makan dgn senaknya,ada satu gambar kat africa kot yg diambil oleh sorg photograper ni.gambar baby yg kurus kering gler di makan seekor burung. photographer tu x pdt buat ape2 coz policynya mereka takleh nak dkt those ppl sebab takut penyakit etc. last2 photographer tu bunuh diri. astgahfirullahal azim. sy terkesima di situ. sy melihat diri kembali. if, dalam pada itu jugak sy mahu buat sesuatu. sy berfikir,jika sy tak beli semua ini, dan jika sy x bawa my parents dtg cni, give the money to them,sure i can feed so many ppl. malah, if smeua berfikir mcm tu, betapa ramai dpt diselamatkan. but, the solution is not that simple. sy fikir kenapa org kaya2 yang byk duit itu yang mneyumbang,buka susut pun duit mereka- sebenarnya mereka fikir seprti sy juga. ada perkara yang kelihatan seperti kehendak bg sesetengah org menjadi keperluan bagi org lain. mungkin bagi mereka, pakai baju mahal2, stylish adalah keperluan sebagai seorg yang bergelar so n so. saya belajar satu benda yang menarik juga last monday- apa yang rational bagi kita x semestinya rational bg org lain. rasional setiap org berbeza. adalah sgt salah if kita mengatakan org lain x rational sedangkan mereka meletakkan priority kat tempat yg berbeza. sy fikir2 lagi, mengatasi world hunger is not that easy, if u keep give them food then what? how long u an supply them food? just untuk memanjangkan kelangsungan hidup? [at least u didi something?]ye,semua org ada hak untuk hidup di atas muka bumi ini.bukan saya nafikan hak mereka.bukan itu maksud sy. cuma sy sdg memikirkan apakah cara yang terbaik utk mereka? kita ada byk sgt makanan atas dunia ini.ramai sgt org kaya,if x ramai pun, 2 , 3 org dah mewakili setengah juta org yang lapar kkat africa sana. of course i want to make a change, but how? sy bertanya lagi, how? dan sy terfikir, jika semua org macam abu bakar,umar dan uthman, sy yakin takde org pu yang akan lapar dlm dunia ini. sahabat2 rasulullah yang ,elatkkan dunia(harta) di tangan bukan di hati.apa yang ditangan,kita tak boleh pegang lama2,kita pasti kena bagi kat org, or makan, ie kena buat sesuatu. bukan simpan saja.but, if kat hati-kita tend tu simpan.mmg itu tugas hati-menyimpan.betapa kasih syg kita, the love, the miss, the sorrow, the sadness, the dissappointment-mmg utk disimpan, buka utk diberi. but, somehow u can shae it, but if x jumpa org yang sesuai, u'll just keep it.kesimpulannya-back to basic- menjadi insan rabbani!!!
ni video, if u want to make change, u've to start from the man in the mirror. yourself lah! if u still masih fikir pasal perut sendiri dan nak buat perubahan, fikir2 sendirilah. it cant change anything. seriously!n jika u fikir hanya mahu org lain puaskan hati u, u just gonna dream it. if u want to have fun all your life,silakan, mainlah puas-puas,jatuh cintalah puas-puas,bercintalah puas, bermimpilah dengan drama-drama korea,jepun itu puas2, sila, dan silalah. sy mempersilakan anda menruskan usaha anda utk make full of this life, supaya anda tidak regret bila anda sudah tiada masa lagi utk semua itu. anda mahu enjoy hidup anda puas-puas? sila, dan silakan, sy mempersilakan anda menghirup madu dunia ini puas-puas. anda tidak akan dpt merasainya bila ketika mana deria anda sudah menua. anda mahu orang lain melayan masalah dan kesedihan anda? mintalah,jangan putus asa sehingga satu hari anda hanya tinggal seorang sahaja dan tiada sesiapa yang mampu tolong. sila, sila, sila, sy mempersilakan anda dengan segala hormatnya.kerana sampai satu masa,jika anda mengerti hidup anda bukan utk itu, sehingga sampai satu masa anda boleh katakan pada Allah- i'm officially yours. then, ketika itu, hidupku,matiku,ibadatku hanya utk Allah.
notakaki: still wish someday,somehow, ppl will understand
sebenarnya saya begitu sedih dgn apa yang berlaku hari ini.maybe saya sakit so x dpt fikir dengan rasionalnya. saya kecewa kerana setelah sy bertanya dan mmeberi peluang dengan sebesar-besar peluang masih lagi orang mahu berselindung dan menipu saya. sakitnya hati saya hanya tuhan yang tahu.kenapa masih mahu menipu saya,kenapa depan saya cakap lain,belakang saya cakap lain, kenapa? takut nanti saya marah? kenapa takut saya terasa?hey,hey,hey... malas sy nak layan perkara macam itu. if x nak ckp,sila jangan bercakap dengan saya.usah menanam tebu dipinggir bibir. x perlu utk sukakan hati semua pihak sebab tak semua punya prinsip yang sama.sila,sila,sila berterus terang.dan bila seseorg dah berckp apa yang dia mahu, sila faham<- ini saya cakap kat diri sendiri. kawan saya kata hati berdarah, mungkin saya sudah hati bernanah...dijangkiti virus2 sedih,kecewa yang datang saban hari.malas saya ingin bicarakan lagi,namun, saya harus menulis juga untuk melepaskan apa yang saya rasa dan menulis sebagai record untuk perkara ini tidak berlaku lagi. bila saya tgk balik tulisan2 sy yang lepas, sy sedar betapa banyak perkara yang saya telah lalui dan sepatutnya amik pengajaran tetapi masih berlaku lagi.sy membayangkan lagi 3 bulan, sy sudah berada di malaysia. masih belum tahu apakah yang akan saya lakukan ketika waktu itu.
satu ketika, saya merasakan satu perasaan yang indah. blissful feel. something yg sgt indah-ketika mana hanya ada saya dan Allah. tiada yang lain,tiada sesiapa.tiada sesiapa yang boleh mengganggu jiwa saya. nikmat setiap malam bila sujud kepadaNya.tiada sesiapa yang boleh mengganggu saya waktu itu. indah dan tenang. buat beberapa waktu ini, saya mahu bersendirian dalam erti kata, sy mahu menentukan ke arah dan apa yang saya nak buat.bukan atas arahan,ajakan,pujukan mahupun atas sebab orang lain.mahu menentukan arah tuju sampan saya sendiri.maka, jangan ganggu saya lagi.
saya pulang lewat setiap malam kerana menyiapkan assigment sy.komputer sy masuk virus,so,lembap sangat-xleh nak buat kerja. dan apa yang sy dpt lihat setiap malam? saya melihat og ramai beratur utk masuk union-may be for top banana, school nite etc. sy melihat mereka-adakah mereka betul2 happy? adakah apa yang mereka buat ini beri mereka kepuasan? sy pernah berkesempatan merasai duduk 5 minit di dalam one of the event yang saya sangka ada pertunjukan band.rupa2nya saya salah sangka. it's like one of the 'nite' kat cni.org menari2 dan mendengar lagu yang membingitkan kepala.melihat orang separuh mabuk menari2 hingga lupa diri sendiri. adakah mereka benar2 gembira? saya berfikir2 lagi, saya ini yang pulang lewat saban malam ,menyiapkan assignment-> adakah ini hidup yang saya mahu?entahlah, kdg2 sy bukan mahu ia jadi sebegitu, sy juga mahu jadi seperti kwn2 sy di tempat lain, yg membicarakan ttg islam,iman dan ihsan setiap hari.memikirkan future of islam, memperkatakan tanggungjwb kita,berbincang masalah kawasan dengan satu prinsip yang sama-dan perkara ini takkan pernah berlaku di warwick. kenapa? entahlah kenapa, sebab saya yang x mahu. jiwa sy bukan di sini lagi. dan sy melihat org lain yang sama duduk di library-mereka berusaha bersungguh-sungguh. untuk apa? untuk dapat first class? lepas itu apa? dpt job yang hebat? lepas itu apa? dapat naik pangkat, duit banyak, dan lepas itu apa? lepas itu apa? kenapa nak fikir sangat lepas itu apa? just live life as it is. tak boleh ke? saya berjalan2 lagi,ternampak poster 'some people are gay, get over it!'. apa yang mereka perjuangkan ini? ye, sy accept some people are gay, so what? semua org mencari recognition sebenarnya. sy pula? no, sy x mahu sesiapa mengenali sy, cukuplah jika boleh sy terkenal di kalangan ahli langit bukan ahli bumi.sy x mahu sesiapa pun mnegenali sy-seriuosly it better dat way. kalaulah ade invisible cloth,sy akan pakai evryday.
apa yang saya bebelkan ini? entahlah, sy baru siap assignment.fikiran masih bercelaru.masih pening dan rasa nak muntah. sy habiskan satu tub haagen dazs lagi hari ini. dan fish finger n roti. betapa tak sihatnye diet.
owh ya semalam kawan say cerita pasal world hunger. hurm...mase tgh makan, dia kate kita patut bersyukur coz dpt makan dgn senaknya,ada satu gambar kat africa kot yg diambil oleh sorg photograper ni.gambar baby yg kurus kering gler di makan seekor burung. photographer tu x pdt buat ape2 coz policynya mereka takleh nak dkt those ppl sebab takut penyakit etc. last2 photographer tu bunuh diri. astgahfirullahal azim. sy terkesima di situ. sy melihat diri kembali. if, dalam pada itu jugak sy mahu buat sesuatu. sy berfikir,jika sy tak beli semua ini, dan jika sy x bawa my parents dtg cni, give the money to them,sure i can feed so many ppl. malah, if smeua berfikir mcm tu, betapa ramai dpt diselamatkan. but, the solution is not that simple. sy fikir kenapa org kaya2 yang byk duit itu yang mneyumbang,buka susut pun duit mereka- sebenarnya mereka fikir seprti sy juga. ada perkara yang kelihatan seperti kehendak bg sesetengah org menjadi keperluan bagi org lain. mungkin bagi mereka, pakai baju mahal2, stylish adalah keperluan sebagai seorg yang bergelar so n so. saya belajar satu benda yang menarik juga last monday- apa yang rational bagi kita x semestinya rational bg org lain. rasional setiap org berbeza. adalah sgt salah if kita mengatakan org lain x rational sedangkan mereka meletakkan priority kat tempat yg berbeza. sy fikir2 lagi, mengatasi world hunger is not that easy, if u keep give them food then what? how long u an supply them food? just untuk memanjangkan kelangsungan hidup? [at least u didi something?]ye,semua org ada hak untuk hidup di atas muka bumi ini.bukan saya nafikan hak mereka.bukan itu maksud sy. cuma sy sdg memikirkan apakah cara yang terbaik utk mereka? kita ada byk sgt makanan atas dunia ini.ramai sgt org kaya,if x ramai pun, 2 , 3 org dah mewakili setengah juta org yang lapar kkat africa sana. of course i want to make a change, but how? sy bertanya lagi, how? dan sy terfikir, jika semua org macam abu bakar,umar dan uthman, sy yakin takde org pu yang akan lapar dlm dunia ini. sahabat2 rasulullah yang ,elatkkan dunia(harta) di tangan bukan di hati.apa yang ditangan,kita tak boleh pegang lama2,kita pasti kena bagi kat org, or makan, ie kena buat sesuatu. bukan simpan saja.but, if kat hati-kita tend tu simpan.mmg itu tugas hati-menyimpan.betapa kasih syg kita, the love, the miss, the sorrow, the sadness, the dissappointment-mmg utk disimpan, buka utk diberi. but, somehow u can shae it, but if x jumpa org yang sesuai, u'll just keep it.kesimpulannya-back to basic- menjadi insan rabbani!!!
ni video, if u want to make change, u've to start from the man in the mirror. yourself lah! if u still masih fikir pasal perut sendiri dan nak buat perubahan, fikir2 sendirilah. it cant change anything. seriously!n jika u fikir hanya mahu org lain puaskan hati u, u just gonna dream it. if u want to have fun all your life,silakan, mainlah puas-puas,jatuh cintalah puas-puas,bercintalah puas, bermimpilah dengan drama-drama korea,jepun itu puas2, sila, dan silalah. sy mempersilakan anda menruskan usaha anda utk make full of this life, supaya anda tidak regret bila anda sudah tiada masa lagi utk semua itu. anda mahu enjoy hidup anda puas-puas? sila, dan silakan, sy mempersilakan anda menghirup madu dunia ini puas-puas. anda tidak akan dpt merasainya bila ketika mana deria anda sudah menua. anda mahu orang lain melayan masalah dan kesedihan anda? mintalah,jangan putus asa sehingga satu hari anda hanya tinggal seorang sahaja dan tiada sesiapa yang mampu tolong. sila, sila, sila, sy mempersilakan anda dengan segala hormatnya.kerana sampai satu masa,jika anda mengerti hidup anda bukan utk itu, sehingga sampai satu masa anda boleh katakan pada Allah- i'm officially yours. then, ketika itu, hidupku,matiku,ibadatku hanya utk Allah.
notakaki: still wish someday,somehow, ppl will understand
Comments