Hati yang sebu

saya pulang dari usrah.dgn hati yang berat.setelah byk perkara terjadi.mlm ini lain.sy byk berfikir.ternyata apa yg selama ini sy buat terhadap anak-anak sya hanyalh menzalimi mereka.s sebu. hati sy sebu. semua yang dia katakan sy tidak blh terima.terasa setiap point digunakan utk memeperli sy,menegnakan saya.astaghfirullah. saya ini mmg byk kelemahan.tp perasaan yg ini benar2 memebengakk dlm hati.kerana byknya keelmahan yang buat x kisah hingga akhair2 ia meletup.seharusnya sy tahu benar ttg hati ini.hr ini ia buat perangai.x mahu menerima teguran.sy akui jika terus terusan begini,walau apa pun dia katakan,tidak langsung meninggalkan kesan pd saya.dan dr situ sy tahu kuasa hati. anak2sy tidaklagi sy tawan hati mrk.tidak mustahil berbuih mulut sy berckp,mrk tidak fhm apa. kerana hati tidak terbuka.tersumbat.sebu.dan sy pula terus menerus menyumbat.akhirnya apabila mrk tidak tahan,mrk de ide utk keliar...wallahu'alam